Rotorua naar Pauanui: via de hel en hobbiton terug naar de kust

Vanmorgen eindelijk naar Wai-o-tapu kunnen gaan. Ondanks dat we inmiddels supersnel zijn met inpakken was het toch bijna 10 uur voordat we, samen met nog een paar 100 anderen, bij het park waren. Om kwart over 10 krijgt de Lady Knox geiser daar wat zeep gevoerd waarop ze zo'n 20 meter gaat spuiten, dus het was primetime voor de kassa. Omdat ik persoonlijk meer interesse had in de rest van het park en daar graag mooie foto's van wou maken ben ik het park ingegaan en is martien met de kids naar de geiser gegaan. Een verstandige keuze, want ik kon nu zo'n 3 kwartier met slechts een handjevol andere nerds door het park slenteren en foto's maken van het bijzondere landschap. Gelukkig geen geurfoto's want die was soms adembenemend, maar niet op de goede manier. Het landschap daar is het beste te omschrijven als buitenaards. Heel rotsachtig, maar door de thermische activiteit ook heel kleurrijk. Van oranje tot gifgroene meertjes. Super bijzonder. Na mijn rondje alleen ook nog een keer met zijn allen door het park gelopen.
Daarna de auto in en op weg naar Hobbiton. We bleken op de verkeerde opstaplocatie te zijn maar dat werd snel omgeboekt. Een toeristische trekpleister, maar ook echt supercool! Je bent gewoon op de movieset van de Hobbit en de Lord of the Rings. Alle info over de film is ook echt gaaf. Zo is de boom op het huis van Bilbo een kleinere nagemaakte replica van de boom die echt op het terrein staat. Alle duizenden blaadjes zijn handgemaakt en ook stuk voor stuk op die boom genaaid. De tour eindigde met een biertje in de The Green Dragon; een lekkere en welkome afsluiter aan gezien het zonnetje scheen maar wij nog gekleed waren op de regen van gisteren.
Rond half 5 dan eindelijk naar Pauanui; een dorpje aan de Coromandel Peninsula. Eens kijken wat de dag van morgen ons brengt.